Grote visite op zijn kop

In het Reinier de Graaf was op de afdeling interne geneeskunde niet iedereen enthousiast over de klassieke manier van grote visite doen. Eerst de papieren visite met de verpleegkundigen (die vaak op hete kolen zat, want veel te doen), en dan nog het rondje langs de kamertjes en zalen, waarbij het inmiddels zo laat was dat het allemaal ‘vlug-vlug’ moest. Patiënten werden dus vaak wat vluchtig ingelicht en onderzocht, terwijl dat wat besproken werd ook door de buren werd opgevangen (vaak kwamen die zelfs nog met – toegegeven: behulpzame – aanvullingen over het wel en wee van de betreffende patiënt). Patiënten moesten om die reden achteraf vaak nog onderzocht of bijgepraat worden (al dan niet in de vorm van een familiegesprek). 

In dit project draaiden we het proces om: de patiënt komt nu met de verpleegkundige langs op de artsenkamer, niet zelden in bijzijn van familie. Voordelen: 

• De bespreking gebeurt nu in gewone taal: hierdoor steken patiënte, familie, de verpleegkundige (en mogelijk ook de arts-assistenten) meer op van wat besproken wordt.  
• Bovendien kan patiënt (en familie) meteen ingrijpen als er iets gezegd wordt dat niet helemaal klopt. De medicatie kan zo ook betrouwbaar worden doorgenomen.  
• De anamnese en het lichamelijk onderzoek kan meteen gerelateerd worden aan de bevindingen van de verpleegkundige en het aanvullend onderzoek. 
• Aanvullende diagnostiek en/of behandelingen, paramedici, intercollegiale consulten, nazorg: alles kan zonder uitstel worden ingezet.  
• Er volgt geen tweede terugkoppeling aan verpleegkundigen, en familiegesprekken zijn minder vaak nodig.  
• Verpleegkundigen kunnen na de visite ongestoord verder werken, zonder een tweede keer te moeten langskomen voor. 
   

Het project is uitgedacht middels Lean-principes (met verpleging, arts-assistenten, en supervisoren) en gestart met een pilot begin 2023. In het begin liep dit logistiek erg soepel en bood dit de voordelen zoals besproken. In een enquete bleken patiënten en familie tevreden met de manier van grote visite; ook verpleegkundigen zagen een verminderen van de werklast. Voor artsen was de verbetering met name merkbaar als de logistiek goed ging en als er weinig uitzonderingen waren op de procedure. Al te zieke patiënten werden echter alsnog voorbesproken en nadien bezocht, en ook isolatiepatiënten konden uiteraard niet langskomen. 

In de loop van het proces (en met het verloop van artsen en verpleegkundigen) werd het als vanzelf steeds gebruikelijker om alle (1-persoons)kamertjes voor te bespreken, waardoor een deel van de voordelen verdwenen. Bovendien ontstond het gebruik om een voorbespreking te doen met alleen supervisoren en artsen waardoor een deel van de efficiëntie eruit ging. Er volgt binnenkort (medio 2024) een evaluatie.

Voor zover wij weten nog niet, als er ziekenhuizen zijn met interesse horen we graag!